U kliničkoj slici edema pluća dominiraju:naglo nastala dispneja teškog stepena, čujno krkljanje u grudima, jak strah pacijenta od ugušenja, bledilo, hladna i preznojena koža, slabost, adinamija i ponekad penušavo-sukrvičav ispljuvak.
Auskultacijom se mogu čuti srednji ili krupni vlažni šušnjevi difuzno na plućima. Najčešći uzroci edema pluća su infarkt miokarda, aritmije i naglo pogoršavanje srčane insuficijencije prouzrokovano fizičkim naporom,hladnoćom ili stresom.
Edem pluća se brzo razvija i za kratko vreme može da dovede do smrti pacijenta, pa je neophodno započeti lečenje na mestu gde se pacijent zatekao.
Što se tiče terapije edema pluća u prvoj liniji, koriste se tri osnovna leka: kiseonik, Lasix i Nirmin. Kiseonik treba davati preko inhalacione maske sa maksimalnim protokom.Lasix (odnosno Yurinex) se daje brzo intravenski i to 1-2 ampule od 40 mg, a može se davati na svakih 20-30 minuta.Nirmin se daje sporo intravenski u dozi od 0.3mg (1/3 ampule od 1mg ) na svakih 3-5 minuta sve dok postoji dispneja. Ukoliko pacijent ima hipotenziju ( kada je sistolni pritisak niži od 100 mmHg ), onda je Nirmin kontraindikovan jer snižava tenziju i može da dovede do ireverzibilnog šoka i cardiac arrest-a. Najozbiljnija komplikacija edema pluća je kardiogeni šok, koga po statistici preživi 1% pacijenata, pa je zbog toga neophodno pravovremeno i adekvatno lečenje edema pluća još na terenu. Bolesnike u edemu pluća sa gubitkom svesti usled asfiksije ili kardiogenog šoka, treba odmah intubirati i aspirirati tečnost iz disajnih puteva. Inače, sve pacijente koji su bili u edemu, bez obzira što su na terapiju odlično odreagovali , treba hospitalizovati.
